Hasret Şiiri - İsmail Kaya

Güneş kızıl ışıkları ile dağlar aşınca.
Akşam karanlığı hüzne dalınca.
Herkes şen şakrak, kimsede yok kasvet.
Yalnızlık hoyratı ateş, içimde hasret!

Bazen çığlık olur ses çıkmaz ağzımdan.
Ateş olur kor olur her tarafımdan.
Göz yaşı olur dökülür yanaklarımdan.
Söndürülemez ateş,içimde hasret.

Elli altı yıl geride kaldı,
Kederi hüzünü hep içimde kaldı.
Herkes beni şen şakrak sandı.
Yaralar kabuk bağladı içim de hasret.