HaSret Şiiri - Mehmet Yücel

Sen hasret ben hasret bizler hasretiz.
Hasretle yaşarız işimiz hasret.
Hasretsiz gün geçmez sanki hayretiz.
Hasretken çürüyen dişimiz hasret.

Biz hasret kalırken onlar yaşadı.
Etrafı bir nice hasret kuşadı.
Yüzümüz kızarmış hasret okşadı.
Yoldaşımız hasret eşimiz hasret.

Bu hasret belası eyledi hasret.
Hasret iken bile diledi hasret.
Koyun kuzu gibi meledi hasret.
Cesedimiz hasret leşimiz hasret.

Çaresiz bir hasret düştü payıma.
İçilmeyen hasret kattı çayıma.
Hasret nedir diye sordum dayıma.
Çok sıkıştık dedi çişimiz hasret.