Hasret Şiiri - Mehmet Yücel

Hayat bir oyundur kurallar kati.
Kuralsız yaşarsın, sen sana hasret.
Ne mutluluk gördüm ne de sempati.
Özledim kendimi ben bana hasret.

Kimseler bilemez, senin ahvalin.
Yıkık duvarların, perişan halin.
Kurtulursun belki susunca dilin.
Sen nasıl ölürsün davana hasret.

Boyun büktürmeye yarışanlar var.
Olmayan hayata karışanlar var.
Namus gitti diye vuruşanlar var.
Ayak yere basmaz, tabana hasret.

Çıktıysan yolundan tüm yollar senin.
Ölçülmeye hazır boyun ve enin.
Gönül gözü açık olsa görenin.
İnsanlık kalmazdı çobana hasret.

İstediğim olsun diye diretir.
İstek okul olur, yanlış öğretir.
Desem ki insandan insanlık getir.
Yanlış helak etmiş savana hasret.

Özden düşürdüler özümüz nerde.
Yüzleşmek isterim yüzümüz nerde.
Kalbimiz nerede, gözümüz nerde.
Bir arı düşün ki; kovana hasret.

Yücel hep direniş, hep savaş olmaz.
Zorlasan ne fayda ayak baş olmaz.
Cahil dolu olmaz, alim boş olmaz.
Sesim avaz avaz duyana hasret.