Kırık dökük anıların arasında
Unutulmuş çocukluğum
Yalvarırcasına bakıyor gözlerime
İçim acıyor, kanıyorum…
Sonsuzluğun özlemi
Beni yaşamdan koparırken
Yapraklar dökülüyor teker teker…
Toparlanmak istedikçe, daha çok savruluyorum…
Sarı-siyah yalnızlıklarımda
Nazım’ın ve Neuda’nın şiirlerinde kendimi buluyor
Sezen dinleyip
İçsel yolculuklara çıkıyorum…
Vurdumduymaz aşkların küskünlüğünde
Yaşanmamışlıklarıma içip, usul usul demleniyorum…
Nefesim boğazımdan çıkıp gidecek gibi
Hasretimden geberiyorum…
26.04.2016/Salı
Saat: 19:47
Kayıt Tarihi : 27.4.2016 12:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!