Hasret Şiiri - Canan Bilgehan

Ne seni ben anladım nede beni sen
Bir gurur perdesi çektik aramıza
Büyük bir öfkeden
Hiç aralamadık o perdeyi
Görmek için birbirimizi
Vurduk kendimizi hasret yokuşuna
En zor olanı yaptık beklide
Başkalarının yapamadığı
Birbirimize hasret bıraktık kendimizi
Ölürcesine
Hiç umursamadık duygularımızı
Ya da umursamazmış gibi yaptık
Çelik bir kafese kapattık acılarımızı
Başkaları görmesin ve bilmesin diye
Beklide birbirimize göstermemek için
Ördük bu kafesi
Nedenini bilemiyorum ama
Birbirimizi birbirimize hasret bıraktık
Acılarla ve hasretle bir ömür bıraktık
Aşkın tek mirası bu oldu kendimize
Bir acı ve büyük bir hasret
Ben sana sen bana hasret
Şu kısacık ömürde
Sen bana
Ben sana hasret kaldık