Hasret Şiiri - Yaşar Kutlu

Sen hiç hasrete hasret kaldın mı?
Hiç geceler boyu karanlığı özledin mi?
Gündüzleri hem de tam öğle vakti
Güneşin tam tepemizde olduğu an
Güneşi görmeyip özledin mi?
Sağanak yağan yağmurun altında
Islanmadan yürüdün mü?
Ve, sen karlı havalarda
Üşümeden yanıyorum diyebildin mi?
Yürek yangısıdır bunlar
Gönül sancısıdır bunlar
Sen hiç bir bahar günü
Tomurcukların açtığı güllerin bezendiği
Her yerin yemyeşil olduğu günlerde
Nergislerin açtığı, papatyaların koktuğu
Meyvelerin merhaba dünya dediği
O güzel mevsimde hazanı yaşadın mı?

Hele sımsıcak yaz mevsiminde
Sıcaklığın kırk dereceye ulaştığı demde
Üşüdün mü? Sahi üşüdün mü hiç
Etrafında binlerce insan varken
Kalabalıktan yürüyemezken
Yapayalnız tek başına kaldın mı hiç
Olanı olmayanla değiştin mi
Varı yoka sattın mı hiç
Zehiri bal diye yuttun mu hiç
Gönlüne kulak verdin mi hiç
Hasrete hasret kaldın mı hiç