Karabulutlar dolaşıyor üzerimde
Sensizlikle boğuştuğum her günde
Boğulmak üzereyim can nehrinde
Demlenmiş sevdamın çöken hasretinde
Yüreğimde yaktığın kor alevlerle
Yakiyorum cigaramı
Özgürlüge koşmak istiyorum alabildiğince
Ama ufukta güneş çok uzak
Aydınlık karanlıkta kalmış sensiz
Aşka giden yollar kapalı
Sözcükler tadilatta
Demlenecek bir sevdam bile kalmamış
Çöken hasretinle
Sorgusuz sualsiz mahkum ediliyorum
sensiz gecelerde
Hücrelerime kelepçeler vuruluyor
Yar hasretiyle
NAZIM HİKMET'ler gibi ceviz ağacı mı olayım gülhane parkında
Yoksa yedikule şehrine mi gömeyim yasak sevdamı
AHMET ARİF gibi dipsiz kuyularda mı arayayım seni...
Kayıt Tarihi : 13.3.2008 13:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnanç ve güven olduktan sonra uzat ellerini güneş avuçlarında...
'AHMET ARİF gibi dipsiz kuyularda mı arayayım seni...'
Ahmet Arif her zaman sevdasından emindi sevdası hiç bir zaman dıpsız kuyularda olmadı ve o her zaman emin bir şekilde sevdasına sırtını dayadı...
Kutlarım değerli şair kardeşim şiirin mükemmel...okuyunca müthiş keyif aldım...sevgiler..
Sevda ve hasret ayrılmaz ikili...İnsan sevince tıpkı Ahmet Arif gibi hasretinden prangalar eskitmeli ve Nazım gibi bakabilmeli sevdiğine ''Hoşgeldin Kadınım''derken..
Kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (3)