Hasret Şiiri - Kemal Küçüktekin

Seni ilk gördüğüm,
Tanıştığımız o sahildeyim.
Sakin,
Durgun deniz bugün.
Ama yüreğimde,
Hasret çığlıkları yükseliyor.
Bu koskoca sahilde, tek başımayım.
Sen yoksun..

Gözlerin aklıma geldi,
Okyanus mavisi o gözlerin.
Gözlerin oluyor deniz,
Sarıyor beni.
Ama gözlerin hiç gülmüyor.
Halbuki,
Ne güzel olurdun,
Güldüğü zaman gözlerinin içi.

Özledim seni be birtanem,
Çok özledim.
O çoçuksu yüzünü,
Gözlerini,
Kokunu özledim.
Burada hiç birşey,
Hiç birşey senin gibi kokmuyor.
Kokunu çok özledim.

Bu sahilin,
Eski güzelliği yok birtanem.
Her yer solgun.
İnsanların yüzü gülmüyor.
Yakomozlar bile bir garip bu gece,
Hiç dansetmiyorlar,
Neşesiz.
Bu sahile güzelliği,
Canlılığını veren,
Senmişsin demek.

Buraya,
O güzel günlerimizin anıları,
Hiç olmazsa biraz,
Sana olan hasretimi bastırır diye gelmiştim.
Ama daha kötü oldum be birtanem,
Yüreğim şimdi daha ağlamaklı,
Heryerimi,
Daha çok hüzün sardı..

Buraya geleli,
Kaç gün oldu bir tanem,
Sanki yıllar,
Yıllar oldu senden ayrılalı.
Hasret kokmaya başladı her yer,
Nereye baksam seni görüyorum.
Ne işim var benim burada,
Sensiz.
İş mi, para mı?
Bırak bunları Allah'ını seversen.
Bütün bunlar,
Bunlar senden önemli mi?
Geliyorum bir tanem,
Hemen şimdi.
Bekle beni...

Kemal KÜÇÜKTEKİN
09.03.2008
KARAMAN