Hasret Şiiri - Hakan Rodop

Boşalıyor kanım akıntıdan
kürekleri ellerimde bir kayıkla
açıktan açığa açılıyorum
ellerim donuyor açlıktan
ve kümelenmiş beyaz bir bulutsu
yokluyor ağzımı
arıyor o eski gizlendiği yeri

kalbim: adını unutmadı ki!
beynim: sesini duymuş muydu?
gözlerim: neredesin aykırı bakış?

sesleniyor yüreğim-yüreğine
kanıyor yeni bir gece
ve sabah doğruluyor şafaktan
al götür beni buradan
yeni özlemler
yeni hülyalar
yeni meltemler
buluşmalı ellerimle
ve senin yiğit gözlerinde
bin yıllık hasret bitsin artık...