HaSReT Şiiri - Ceyda Altınışık

Damla damla ağladı gök
Döktü ne varsa içinde
Acısını, nefretini,kini ve belkide mutluluğunu
Kimbilebilir ki hangisidir?
Çok çekmiş olmalı
O kadar şehvetle döktü ki içini
Ağladı içinden kimse görmeden
Sonra
İçine sığdıramayınca döktü gözyaşlarını
Yeryüzüne
Oysa ki gökyüzü herşeyi alırdı
İçine, insan sevgisi hariç
Belli ki oda gizli bir aşk yaşadı
Karanlık ve sefil odalarda
O gecenin verdiği hüznü paylaşıyor
Arkadaşlarıyla , hatta tanımadığı insanlarla
Ağlama gökyüzü,
Süsleme insanların yüzünü
Onlara korku verme, keder verme
Yüreğine sar,
İçinde gizle sevgiliye olan hasretini