Hasret Şiiri - Binali Kılıç

Hasreti sorma bana,hasret beni bitirdi.
Hasret geçen zamanın,hasret çağın adıdır.
Hasret sakallarımda,saçımda ak yetirdi.
Haster bazen pembenin,bazen ağın adıdır.

Yürekten sevdalanıp,sevenin yüreğinde.
Asker yolu bekleyen, ana'nın yüreğinde.
Şehit düşen Mehmedin,yırtılmış gömleğinde.
Bağrına basanlarda,bin firağın adıdır.

Bazen gün batışıdır,hasret bazende tan-dır.
Hasret yavukluların yüreğinde yatandır.
Hasret bir demet güldür,hasret,birde Vatandır.
Birde gurbetçilerde,al Bayrağın adıdır.

Bazen tatlı bir düştür,yatamıyanlar için.
Bazen alış veriştir,satamıyanlar için.
Elini uzatıpta,tutamıyanlar için.
Günüller diyarında,yüce dağın adıdır.

Hasret bazen mutluluk,bazen kalpte sızıdır.
Kaderdir,mukadderdir,alındaki yazıdır.
Ördeklerde mavi göl,koyunlarda kuzudur.
Yaylalarda peynirin,bal kaymağın adıdır.

Hasret körpe çocuğun,taze maması gibi.
Cömert-in misafiri ağırlaması gibi.
Evladın,ebeveyn-i, uğurlaması gibi.
Hasret,musalladaki son durağın adıdır.

Ezanın minareden,güzel sesidir hasret.
Gelinin düğündeki elbisesidir hasret.
Binali'de Vatanın,her köşesidir hasret.
İlerinin,gerinin,solun,sağın adıdır.

...............................................13.11.2007