Yokluğunda varlığın,
Tanrı unutmuş olsa da insanı,
Varolması umuduyla
Yaşamak gibi.
Hakikatim,
Dokunuşlar yok;
Yine de nasıl varsın?
Sessiz sedasız
Tam yüreğimde,
Nasıl ağlarsın?
O hançer ki
Bileniyor;
Gözü kara,
İsyan taşında.
Saplamalı hasretin,
Şah damarına.
Büyütmeliyiz birlikte,
kızlarımızı,oğullarımızı.
Her biri olmuştur şimdi
Sabır yaşında...
Kayıt Tarihi : 10.11.2007 20:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!