Hasret Şiiri - Selma Banu Tekinarslan

Kaybolmaya yüz tutan yılların acısı içimdeki
Gözlerim peşinden dalar çıkmaz sokaklara belki
'Hayat uzun' derlerdi inanmazdım
Ama sensiz saniyeler bile geçmiyor
Ruhum kopan fırtınayı dindiremiyor
Ne ben asi rüzgar ne sen özgür deniz
Bir her daim yalnızlık şarabını içeriz...
Hazan yaprağının hüzün kokan hışırtısı şarkımız
Sonsuza dek ayrılık belli ki alın yazımız
'Dur' anlamıyor bastırılmış duygularımız
Hayatın zorlu yollarına düşmüş yarım aşklarımız
Hep sen,hep hüzün,hep ayrılık,hep yalnızlık...
Yaşadığım hergün biraz daha sen kokar oldu
Ellerim hergün uzanır ve boşluğu sarar
Artık yıldızlar bile sahte ışıklarını saklıyor,
Bu şehir her an biraz daha sana hasret kalıyor,
Rüzgar buram buram hasretinin kokusunu sunuyor,
Güneş sana özenip bu şehirden kaçıyor,
Aldırma,geçer bunlar!
Beni boşver...
Sensizlik sanatını yavaş yavaş öğreniyorum.
İçmeden hergün düşüncelerden sarhoş oluyorum.
Seni sevmek güzeldi;
Sanki ilahi bir emirdi.
O zaman herşey iyi,insanlar melekti,
Oysa hasretin bir o kadar kötü!
Seni sensiz sevmek bir ömür törpüsü.....