Hasret Şiiri - Hüseyin Yeşilyurt

Gül yüzüne hasret bu gülmeyen yüzüm
Ne gecem bellidir,ne de gündüzüm
Seni hep arar durur bu gözler gülüm
Dön gel ne olur benim ela gözlüm

Gidecektin maden neden umut verdin?
Beni hergeçen gün daha da mahvettin
Tek isteğin,emelin buydu eminim
Başardın seni tebrik ediyorum güzelim

Şimdi divane aşık gibi gezerim
Bu acıya daha fazla dayanmaz yüreğim
Bir gün kara toprakla birleşirse bedenim
Gülerek dersin işte bu benim eserim