Hasret Şiiri - Mehmet Çiftci

Uzanır ellerim tutamaz onu,
Uzak diyarların mahkumu oldu.
Hasret kamış gibi içer kanımı,
Benzim yollarına bakarak soldu.

Bir acı ki yüreğimi sızlatır,
Kalbim her dakika onu izletir,
Kayboluşu buram buram özletir,
Tükenen bedenim yollarda kaldı.

Sabah ümit dolu akşam ümitsiz,
Bilmem ki geçer mi zamanlar onsuz,
Hasretim sınırsız özlemim sonsuz,
Ağlayan bu gözlerime kan doldu.

O’nun umrunda mı çektiğim çile,
Derdimi ifade yetersez dile,
Göz yaşlarım sığmaz oldu mendile,
Acı matkap matkap içimi deldi.

Güneş buruk doğup buruk batıyor,
Gördüğüm her nesne hasret tütüyor,
Çatımızda artık baykuş ötüyor,
Hicranla bedenim yok oldu, öldü.