Hasret 4 Şiiri - Afer Engel

Halil im sen sevdamdan vaz geçmemem diyorsan
Çektiklerin sana gam keder olur dert kalır
Elbet içirir seni bir gün ecel şerbeti
Arda kalanın öksüz sahipsiz yetim kalır

Dünyadan göçmek,elbete derde çare değil
Rahat vermezler seni oradada şunuda bil
Şair olsada,bül bül gibi şakısa şu dil
Hem ucundan değilde dibinden kesesim gelir

Rahatmısın şimdi biz yarim ile el olalı
Has bahcemde goncalar gül olmadan solalı
Yattığın yerde rahat uyu kahpe anali
Başına Dünya yıkıp zından edesim gelir

Şimdilik varsın hakkım olsun sanada hellal
Mahşerde bana değil,var gitte hakka yalvar
Ağzın kurusun orda,dillerinde olsun lal
Zehir olup içine akıp durasım gelir

Ne yardan var kaderim,nede ğüldü evlattan
Ölsem korkmam yattığım yerde kara topraktan
Baş ucumda okumaz Fatiha sırıtmaktan
Yeni baştan kabirde tekrar ölesim gelir

Baş ucuma gelsede,bir kuru gül dal koysa
Cesedim makberdede,Yeniden canı bulsa
Sevda,Sadakat denen eğer aşk sevgi buysa
Kalkıp hemen kabirden boynu sarasım gelir

Sebep olan her iki cihanda olsun mutlu
Ben çektim bittim onlar çekmesin; Ayrı kahrı
Diyeceğim var ama kalsın içimde saklı
Nerdeyse,ALLAH razı olsun diyesim gelir