Hasret Şiiri - Kemal Müftüoğlu

Bu son şiirim sana
Gün doğmadan yazdığım
Kalem tutan ellerim
Artık kadeh tutacak.

Mutsuz akşamlarımda
Düşlerim ve kederim
Birde bana çok yakın
Resimlerin olacak.

Sensiz geçen her gece
Hasretle dinlediğim
Beni sensiz bırakan
Şarkılar ağlayacak.

Mümkün değil unutmak
Çıkmadan son nefesim
Ne çok sevmişim seni
Gidince anlayacak.

Kadehler şimdi dostum
Yıldızlar arkadaşım
Hasret dolu geceler
Bundan sonra sırdaşım.

Bornova/İzmir