Hasret Şiiri - Hüseyin Celil

Yanıyor içerim çıkmıyor duman
Bozulmuş insanlar ne kötü zaman
Vicdansız insanda bulunmaz iman
İmanlar içinde his kalmış bana

Hasretlik içimde bir çakır diken
Ahdedip canana söz vermiş iken
Ne fayda sevgisi belimi büken
Sevgiler içinde küs kalmış bana

Kimselere diyemiyom suçunu
Bu hasretlik yaktı benim içimi
Türlü derde koymuş garip başımı
Dertlerin içinde yas kalmış bana

Hava su olmazsa canlı yaşarmı
Ayaklar olmazsa insan koşarmı
Yağmurlar yağmazsa seller coşarmı
Bulutlar içinde sis kalmış bana

Hiç sanmaki böyle kalır bu dünya
Hayal ettim seni gördüğüm rüya
Aradım sevdiğim bulurum diye
Yolların sonunda has kalmış bana

Hüseyin'im feryat etme her yana
Zalım felek nasıl kıyar bu cana
Bu gün bana ise yarında sana
Hasretler içinde his kalmış bana

HÜSEYİN CELİL