Hasret Şiiri - Cengiz Yazıcı

Şu up uzun giden ve dağları aşan yol,
Her kesi birbiriyle buluşturur.
Ben sıramı beklerim, olsamda en son,
Belki bir gün benide, sana kavuşturur.

Hışımla dağlardan inen, azgın ırmak,
Denize hasrettir.Dileği onunla kavuşmak.
Kimse bilmez ondaki, aşkı sevdayı,
Hasretinin arzusu, özlem zincirlerini kırmak.

Yazın gelmesini sabırla bekleyen, dağdaki kar,
Yaz gelmeli çünkü, ırmakla randevusu var.
Her ne kadar engel olsada ona sonbahar,
Mevsimlere hükmeden, güneş gibi bir güç var.

Benim sana sevdam kara, kapkara bir kış olmuş
Göz gözü görmez, duygularım tipilerde donmuş,
Çıkmışım bir kez, dönüşü olmayan yol olmuş,
Bu yürek, hasret, özlem, İllede sen, sen Dolmuş.