Hasret bitiyor.
Özlediğim sevdiğim günler yakın.
Bunaldık içeride oturmaktan.
Dört duvar arasına sıkışmaktan.
Hasret bitiyor.
Az kaldı toprağın doğanın uyanmasına.
Az kaldı doğa ile kucaklaşmama.
Çiçekler arasında dolaşacağım.
Kelebeklerle yarışacağım.
Karıncalarla selamlaşıp,
Kendimi yem yeşil cimlere bırakacağım.
Gökte uçan kuşlara,
Bulutlara el sallayacağım.
Toprağın kokusunu,
Göğsüme dolduracağım.
Hasretten sabırsızlaşan ellerimi,
Toprağa gömüp.
Anneme sarılır gıbi sarılacağım.
Az kaldı.
Kayıt Tarihi : 15.3.2006 20:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/15/hasret-344.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!