Hasret Şiiri - Abdulvahap Ateş

Yıllarca bir hasretin,
İnmedik kefesinden.
Prangalı kasvetin,
Sürgünün,esaretin,
Kelepçeli şirretin,
Sonsuza ihanetin,
Bağlanmış basiretin,
Kovulduk ülkesinden.

Tepemde yanan alev,
Beynimi bir mum gibi,
Eritti,şev üstü şev.
Ruhumda uyuyan dev,
Yükletilen her ödev,
Hörgüç misali görev,
Girdi ense kökümden.

Melanetin kusmuğu,
Kirletti bedenimi,
Bedbinliğin oluğu,
Ufkumu yutan buğu,
Kaparozun soluğu,
Raksı halt sanan kuğu,
Katletti nedenimi.

Tükendi nedenlerim,
Kanıksadım yerimi.
Her akşam bedenlerim,
Yeni bir ben demlerim,
Aç ruhumu gemlerim,
Silikleşen imlerim,
Boşalttı içerimi.