Hasret çekmek acı verir daima,
Beklenen sevgili gelmiyorsa.
Dalıp gidersin gece kuytularına,
Birde tutasak olursun gözyaşlarına.
Yanık türküler söylersin gidenin ardından,
Geçiverir eski günler derin derin aklından,
Kıvranırsın, bir sağa bir sola savurursun kendini,
Çırpınışların çare olmaz, yaşamayan anlayamaz derdini.
Hasret ayrılıktır bazen,
Unutulmuşların türküsüdür.
Acılar kalır geriye hasretin enkazı olarak,
Birde verilmiş yalancı sözler...
En sonunda, hayata küskün bir yüz,
Kaderine isyankar acılı bir ruh,
Bitip tükenmeyen sancılar,
Bu kavramları fazlasıyla yaşarsın.
Ve karanlık sokakların bir köşesinde senden tek bir iz kalır,
Yorgun bakışlar, suskun gözyaşları ve boş bir beden.
Kayıt Tarihi : 29.8.2005 18:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/29/hasret-267.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!