Yağmurunu tatmadığım
Rüzgarını hissetmediğim
Boyasına kanmadığım
Bir acayip şehirdeyim
Gece çöker ansızın
Uzak gelir şafaklar
Parkelerle dost olur
Bi çare körpe bedenim
Hasret kavurur yüreğimi ey dost!
O hasret ki;
Yüreğime sürgündür
Bilirim
Ne bildik bir çiçek kokusu
Ne tanıdık bir yüz var
Kalabalık, yalnız sokaklarda
Öylesine yaşamak benimkisi
Bedenim buralarda
Yüreğim ıraklarda...
Kayıt Tarihi : 23.6.2005 11:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!