Bir hasretin çığlıkları yükseliyor yüreğimden
Görmemenin ve görememenin isyanı var gözlerimde
Titreyen ellerin son takatiyle arıyorum ellerini
Buruk bir yürekle bekliyorum seni.
Hadi gel, ıslak kirpiklerimi kurut,
Soğuktan kaskatı kesilmiş kalbime dokun,
Derinliğinde kaybolduğum gözlerinle bak bana
Sönmek üzere olan gözlerimdeki parıltıyı tutuştur.
Sensiz bu beden susuz toprak gibi kurur.
Çocuk kalbim kaybolur, mutluluğum son bulur.
Kayıt Tarihi : 5.2.2005 20:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eylem Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/05/hasret-221.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!