Hasret Şiiri - Şafak Erdem

Artık adın hasret oldu bende
Sakladım onu herkesten
Hiç bırakmamak üzere
Her doğan günde
Ve her karanlık gece de
Hasretim biraz daha büyüdü içimde....
Vazgeçemedim hiçbir zaman
Anlık düşünceler hariç
Her an beynimin tam ortasındaydı
Ve gün geçtikçe kalbime doğru ilerliyordu...
Gözlerimde görüyordu insanlar hasreti
Dudaklarımdan çıkan kelimeler
Anlatıyordu hasretimin vazgeçilmezliğini...
Her güneşli hava da kara bulutum oldu hasretin
Ve gül bahçelerinin içinde
Koca bir diken gibiydi sana olan özlemim
Senden başka hiçbir şeye yaklaştırmıyordu bedenimi....
Ve her geçen saniye daha da kaplıyordu beynimi....