Hasret -2 Şiiri - Veli Bilici

Şimdi bir başka serhatten sesleniyorum,
Kader batıdan doğuya attı be oğlum.
Burda dağdan dağa yaslanıyorum,
Güneş bir doğup aniden battı be oğlum.

Gitmediğim dört ili var yurdumun.
Ne suçu var ekmeğinin suyunun?
Şansı yokmuş Kars,İsparta,Burdur’un
Hakkari sıradan çıktı be oğlum.

Buralarda amanvermez dağlar var.
Sumbül Dağı,Zap Suyu var,var da var...
Gezdim memleketi hep diyar diyar,
Burdan öte sınır bitti be oğlum.

Burda şehir bir avuçluk yerdedir.
Güne karşı dağlar perde perdedir.
Geceler kazançlı ve hep kardadır,
Gündüz iflas etti bitti be oğlum.

Hasretini bal eyledim kendime.
Merhem diye sürdüm sürdüm derdime.
Bilgi sunmak için bebelerine...
Baban hakkari’ye aktı be oğlum.

Gurbet,hasret,garip lügatimizdir.
Seyyah olup gezmek sanaatımızdır.
Tecelliye kızmak ne haddimizdir?
Rızık,Hakkari’ye kalktı be oğlum.

Gurbeti gösterdi hep pusulamaz.
Nerde kaldı, nerde bizim sılamız?
Kavuşturur belki bir gün Mevlamız,
Bu sene de bu iş yattı be oğlum.

Kulak ver babayın vasiyetine,
Bundan sonra baba sensin evime.
Kol-kanat geresin kardeşlerine
Kavuşmak bir hayal yattı be oğlum.

Oğlum selam sana,selam annene,
Selam Emremize,selam Hilal’e
Yaradandan reva,düşme gümane,
Görev kutsal ve haktı be oğlum.

Mesajımı mısralara yükledim.
Bir eyleyip uc-ucuna ekledim.
Bilici’yi bunca sene bekledim,
Sözünde durmadı yattı be oğlum.

V.BİLİCİ
24 KASIM1994-HAKKARİ