Hasret Şiiri - Zafer Şanlı Kökver

Hasret
Bekleyin beni
Bir şafağın ıssızlığında
Tam tan ağarırken kızıllar arasında
Bir sokak köşesinde meydanın hemen yanında
Ben Doğacağım.
Öfkem benim doğamdan
Önce Sesimi duyacaksınız
Ağıtımdan hemen sonra
Boş meydanda tiz ve çığlık çığlığa
Göbeğimi kendim keseceğim
Bir kaldırım taşıyla
Yatağım olsa da gazete kağıdı
Bedenime sarılı bir pazar günü ekinde
Dokuz sütuna manşet olacağım!
Parke taşından yastığımla
Adımı hasret koyacaklar
Emmesem de hoyratça ak memenden
Pakça sütünü
Görmesem de seni hiç
Biliyorum ki
Her rüyamda hep seni göreceğim
Ey özgürlük.
Zafer KÖKVER
10/12/2012 Saat 20;52 Ankara