Hasret Şiiri - Osman Öğütlü

Hasret

Ne bir yol var önümde
Ne de varacağım bir liman
Yüreğimde tek bir kelime büyüyor
Adı hasret…

Her adımda seni arıyor ayaklarım,
Her nefeste seni çağırıyor ciğerlerim.
Ne yana baksam senin hayalin,
Ne yana dönsem senin sesin…

Bir fotoğraf kalmış elimde,
Eskimiş bir tebessümün izinde.
Dokunsam parçalanacak gibi,
Özlesem büyüyecek gibi.

Hasret, bir çöl gibi susuz bırakıyor beni,
Bir kış gibi ayazda donduruyor.
Sensizliğin her saniyesi
Bir ömrü tüketiyor.

Geceyi saran sessizlikte
Ay bile susuyor, yıldız bile soluyor.
Ben gözlerimi kapattıkça
Sen düşlerime konuk oluyorsun.

Sana sarılmak için
Gökyüzünü delmek isterken,
Ellerim boşlukta titriyor.
Uzanıyorum sana,
Ama hasret zinciriyle bağlıyım.

Her şarkıda sesin gizli,
Her kelimede gözlerin.
Bütün şehir seninle dolu
Ama sen yoksun…

Hasret,
Kalbimde büyüyen bir çınar.
Kökleri ayrılık,
Dalları gözyaşı.
Ve ben, gölgesinde her gün
Biraz daha tükeniyorum.

Ey hasret!
Bana seni getirmezsin biliyorum,
Ama bari anılarımı alma benden.
Çünkü sensizliğe alışmak zor,
Ama sensizliği unutmak imkânsız.

Bir gün yollar kavuşur mu bilmem,
Belki de kader susar bir köşede.
Ama ben,
Hasreti avuçlarımda taşımaya alıştım artık.
Ve her nefesimde seni özlüyorum…

Ozzy07 - Siyah_Kalem