Hasret Şiiri - Celebi Arslaner

Büyükincirli.
Varınca usandığım,
Gelince özlediğim,
Aradığımı bulamadığım,
Karnımı doyuramadığım,
Hevesimi alamadığım
Büyükincirli.

Bağlarında yeşil ağaçlar,
Bir başka olurdu orda sabahlar.
Nefes alırken için rahatlar,
Geçtiğim yolun izidir,
Büyükincirli.

Varsa devam et dizinin feri,
Isıtma kör pınar,
Deli Ahmet Yeri.
Türbenin oradan dön, bir bak geri,
Komşuların göçtüğü yerdir,
Büyükincirli.

Alt tarafı kekre pınar,
Kuyu pınar boşa akar.
Köyde herkes araziyi satar,
Kimi görsem içim yanar.
Benim ben olduğum yerdir,
Büyükincirli

Komşu köy ortak merayı sürmüş,
Hanın önünü yol vurmuş.
Bağlar bostan kurumuş,
Birçoğunun
Baba dede ocağı yok olmuş.
Bizim yetiştiğimiz yerdir,
BüyükincirliBiri Vardı

Biri vardı,
Bizim ele doğru yolu düşmüştü.
Yeri dar, yükü ağır, derin izler bırakarak.
Götürebildiği kadar selam göndermiştim.
Bilmiyorum, orada ne oluyorsa
Orada olan herkes havalanıyor,
Biz yine havamızı alıyoruz.

Biz de bu arkadaşların,
Havası yerinde olsun diye,
Bağrımıza basıyoruz.
Ne kalanlardan bir selam,
Ne de gidenlerden bir haber alıyoruz.

Büyüdük, yetiştik,
Ama sonra ayrıldık.
Hiç sevmemiş,
Hiç benimsememiş gibi...
Oysa bir zamanlar,
Her şeyden öteydi bu köy.
Şimdi canımızdan da öte,
Bilesiniz…
Kayıp aranıyor,
Çelebi Arslaner.