Hasret Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Hasret kaldım seni sayıklamaya sabahlara kadar,
Zira; gecelerim zalim, gecelerim uykusuz,
Gecelerim ıssız, gecelerim tatsız-tuzsuz,
Gidip geliyorum iğneli fıçılarda fecirleri beklerken,
Çıkıp çıkıp geriliyorum çarmıhlara,
Karabasanlarımın gölgeleri çullanıyor pencerelerimden
Sokaklara.

Kırk katırın kuyruğuna bağlanıp duruyor her bir parçam,
Bir değil, beş değil, on depil, anam-babam,
Tam kırk satırla vuruluyor boynum kütüklerde,
Kanım donuyor damarlarımda kalıp kalıp
Dilimde paslı lezzeti bir büyük karasevdanın,
Can vermeden canı çıkıyor
İnsanın.

Bir elimde gecelerim, bir elimde satırlarım,
Kapı üstüne kapı açıyorum üstünde duvarların,
Hiçbiri sana açılmayan kanat kanat kapılar,
Hiçbiri sana gelmeyen yollar, dehlizler
Ve hiçbiri sana nazır olamayan pencereler,
Ömür kısa, zaman az, insaflar sıkı sıkıya mühürlenmiş,
Öylesine bir hasret yaşıyorum ki; anam-babam,
Görülmemiş.

(DEĞNEKSİZ ÇOBAN isimli Serbest Şiirler 'inden > 13-14/100)