Hasret Şiiri - Nefes Sahfa

yorgun kelimeler
yıldızlarda reddedilen kompülsiyon
gaileler, gaileler böyle böyle
yaşayan öleyazdıkça
hatırlar da hatırlar
karardıkça aydınlanır
gerçek olur satırlar
ruhumu çalar hayat akıntısı
yaşa yaşadıkça
koş koşturdukça
morfin zulalı hayat
hicranım uzun yaklaşık adımlanamayacak kadar
gel de şimdi hasret çekme
bir gecede kaybolma
gri bir ayrılık
sigara dumanı kadar gri
yüreğimde yangın
turuncu bir krizantem
hain bir bakıştır şu
hülyamda parça parça kumaşların bana attığı
uzaktayken bir hasret
elime geçince işe yaramayacak bilirsin
kısa mutluluklar tek hasmımdır
beni ateşten koruyacak
devrik cümleler değil
ve uyuşuk kafalar değil
diyorum ya sana
hayat en baba alkol çeşididir
içtikçe iç
uykuyu diplerde yaşarsın
yaşamazsın
yaşadığını sanarsın
diplomasında cehennem yazan kağıda hayat demem
kayıp pusulalarla celladıma ulaşamam
o cellat ki öldürür sanarsın
halbuki tam tersi
diriler ölümlüdür
ancak kesik bir kafa ölümsüz olabilir
sevgilim kara toprak
bir yol
beni hasret kaldığıma götürecek
bir yol bu hicranı bitirecek