Hasret Şiiri - Erhan Arıkan

Üşüyorum,
Soğuk buz gibi rüzgar esiyor iliklerime kadar hissediyorum yalnızlığımı,
Etrafta kimseler yok sensizlik ve sessizlik sarmış her yanı

Görüyorum seni
Uzaksın bana çok uzak, pembe bulutların üzerinde bir buluttan diğer buluta atlayıp oynuyorsun masallardaki çocuklar gibi

Duyuyorum sesini
Hafif hafif esen rüzgarların ağaç yaprakların da çıkardığı seslerin arasında sanki bana sesleniyormuşsun gibi

Kokunu alıyorum,
Meltem rüzgarlarıyla gelen kokunu,
Buram buram mis gibi çekiyorum içime, açıyorum bağrımı rüzgarlara sana sarılıyorum, rüzgarlara sana sarılır gibi

Kalbinin sesini duyuyorum
Beni görünce heyecanlanmış avuçlarıma konan yavru bir serçenin kalbi gibi küt küt atıyor, heyecandan yerinden fırlayacakmış gibi

Kalkamıyorum,
Kaldırıyorum başımı Semaya ağaçlarından koparılmış, solmuş, sararmış yapraklar dökülüyor başımdan aşağıya, hasretinle yanan bedenimin üzerine sağanak, sagnak

Yorgunum,
Göz kapaklarım kapanıyor yavaş yavaş donuyorum,
Seni görüyorum karşımda, gülümsüyorsun bana
Sarıl bana ne olur üşüyorum...

22.06.2022...Bacımoğlu...