Hasret Şiiri - Gül Sevim

Bizim hiç yüksek pencereli evimiz olmadı..
Evimizin kapısı bahçeye bakar
Babam her yaz bostan yapardı...
Çok seviyorum diye Günebakan diker
Bahçede ki kayısı , ceviz ağacına salıncak kurardı...
Sen çocukmusun derdi Hüseyin emmim
Keşke bende hep çocuk kalsaydım dedim...
Babam bugün bahçede ki çiçekleri suladık .
Kirazların büyüdü , yanakları kızardı...
Sevdiğin ne varsa hiç değişmedi ...
Yokluğunda öğrendik hüznü , kederi...
Çıkıp gelsen diyorum canım Babam...
Yine Neşet dinlesen..
Bende seni izlesem
Sana kahve pişirsem olmaz mı Babam...🥀