hasret yine gecelerimi zehirliyor
gündüzlerimi hele hiç sorma
çöktü yine üzerime anılar
boğuluyorum susuzluktan
bir kırlangıç gibi yapayalnız
çırpınmaktan yoruldum
bir ara dalmışım, başım sinende
saçının teline sarılmışım gıyabında
bu kadar da özletilmez ki insan
hadi gel, son kez tut elimi
elveda diyeceğim, söz
bu bir gidiş mi yoksa bir kaçış mı olacak
henüz bilmiyorum ama umarım
yaşamın güneşi battığında
senin yolunu aydınlatır
kederimin karanlığında parlayan yıldızlar
Kayıt Tarihi : 23.5.2022 17:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bizler sürekli ve sessizce doldurulan bardaklarız.
İşin püf noktası, kendimizdeki benin putlar’ını nasıl devireceğimizi.
Ve güzel şeyleri nasıl dışarı çıkaracağımızı bilmektir.
Bir erkeğin bir kadına onu sevdiğini söylemesinin teheccüt vakti dört yüz sayfa sürebileceğini öğrendim.
Besmeleyle ilk öpücükten önce dört yüz sayfa.
Tüm sevgini arkadaşına göster ama tüm güvenini ona gösterme, anlamaya çalışan anlar.
Yüreğinize sağlık enderin sevgi ve muhabbetlerimle hoşça bakınız zatınıza efendim
Gönül sesinizi beğenerek selâmladım.
Her şey gönlünüzce olsun Sn İbrahim Başar Bey
En derin saygılarımla...başarılar dilerim,
Şen ve Esen kalınız her daim
Vakitsiz bir dilek bu..
Yıldızlarımız elbette gökyüzünde kalacak,
Kaysa da.... Aydınlatacak kalanlarımızın yolunu, sevdiklerimizin gönlünü ama..
Dedim ya "erken" daha...
Hasrete "kar dayanmaz", insan dayanır işte,
Seven hele..
Az daha İbrahim... Az daha..:)
Görecek güzel günler var...
Tebrikler Kardeşime..
TÜM YORUMLAR (4)