Acılar, bağrımda hep yuva kurmuş,
Yavrusu vurulan ceylan gibiyim.
Talihi ezelden, terkedip gitmiş,
Boşlukta sallanan bir çan gibiyim.
Ne faydası var, feryadın nede isyanın,
Elleri duada bir kul gibiyim;
Tadı yok, sevdanın, sensiz yuvanın;
Rüzgara savrulmuş yaprak gibiyim.
Artık, gecenin tüm renkleri bende,
Mehtabı kaybolmuş bir ay gibiyim;
Dinmeyen acılar yaralar bende,
Sabrı tükenmeyen Eyyüp gibiyim.
1987
Kayıt Tarihi : 19.1.2022 18:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!