Hasret Şiiri - Zeki Çelik

HASRET

Bir hafta bir ayı sanki solladı,
Sabrım taşacaktı inanç kolladı,
Yalnızlık zor imiş yürek salladı,
Hayat yoldaşına bu gönül hasret.

Hanenin çiçeği koku vermiyor,
Evlatsız yaşama aklım ermiyor,
Geceler olsa da uyku girmiyor,
Güzel çocuklara Bu kalbim hasret.

Terlikler satarak geçim sağlarım,
Müşteri kuyrukta dille yağların,
Boynunu bükerek çok kez ağlarım,
Tüm sevdiklerime bu gönül hasret.

Anne babamızda yetersiz kalır,
Yuvada sessizlik aklımı alır,
Onların yokluğu hüsranlı olur,
Bir sese,nefese bu beynim hasret.

Yürek burkuluyor gerek az söze,
İçimden geçeni yansıttım size,
Kavuşsam coşarım evladımıza,
Yakınlarımıza bu Zeki hasret.

1-5-2006 ZEKİ ÇELİK