Hasret Şiiri - Yavuz Değirmenci

Uzak diyara dalıp, hicran dolu bakışla
Akan gözyaşlarımda ayrılıklar sakladım…
Yere yıldızlar serip, umutlara akışla
Her yıldızın sırtına hasretimi yükledim.

Dikenli bahçelerden nazlı gülşene girip;
Bülbülün sedasıyla gülzarımı yokladım…
Gecenin üzerine matem havası serip;
Gündüzün havasıyla yüreğimi pakladım…

Volkan gözlerin beni,yandırdı bir bakışla
Yollara salıverdin o çınlayan alkışla
Yükledim sırma tele milim milim nakışla
Gözlerinin aksini gergefime işledim

Bakarım gökyüzüne, dilimde yakarışlar
Sükuta ermek için Mevla’ya yalvarışlar
Yanık düşler içinde o fitnece bakışlar
Hançerledi sol yanım, ara ara tekledim.

Yol yokuş,bitti nefes;kesildi dizimden fer
Aşkın od’u harlandı,taşar yüreğimden zar
Yavuz sessiz gemiden, aldım tek kişilik yer
Son nefesi verirken, yollarını bekledim…