Hasret Şiiri - Canan Akdas

Kuşlar ne zaman gelir
Pamuk Prenses’in bahçesine
cümle mahlukatın dilini konuşan
derki ne zaman adım atsam
başımda bir mayın gömülü

seni alıp kucakladıkça unutuyorum yaramı
içimden senler çıkarmak istiyorum
her şey hep senden gelse diyorum
avucumuza konan sıcacık kuş
yalnız bize mi bağışladın bu nimeti
suretleri geçirip önümden
ne okudun bana bunca zaman
kapağı açılmış kitabından ,fotoğraflarından
ellerinden ayaklarından öptüğüm mektuplarından
gözlerini kapayan yokluğun
üşütür beni başka bir yerde diyen şaire
uyurken azap çektiren
göle girmiş ayakların ulaşılmaz bir yerde şimdi
umudu içime koyan
her şey senden gelsin isterim
cehennemde cennette
mahpuslukta ciğerleri üşüyenler
gazeteyle sararmış bedenlerini
Sende sar beni
Yazılı bir kitap gibi
zamana küsmüş biri kırmızı bir ata binip giderken sen tut beni
Canan Aktaş