Hasret... 17 Şiiri - Cengiz Polat

Yine dumanlar kaçtı gözlerime,
Tam odaklanmışken sana,
Seni düşünürken dolu dolu,
Daldım,
Hafızamdaki anılara...
Biliyorum,
Ne zaman,
Yoğun düşüncelerde
Düşünsem seni,
Sen de hissedersin beni...
Hasret kokulu sevdiğim,
Uktelerden ukte,
Özlemlerden özlem oldun,
Dün bitti sensiz,
Bu gün de sensiz,
Umutlarım yarım,
Umutlarım öksüz,
Sensizlikten sızlar,
Gönül teli çaresiz...
Seni sevdim seveli,
Hasretin düştü yüreğime,
Seni sevdim seveli,
Ayrılığın,
Mehtabı düştü gönlüme,
Ve birbirimizi,
Hissederken bile,
Göremedik,
Bizi ayıran kaderi...
O kader ki,
Seni bana hasret yazmış,
Hasret yazmış gönlüme...
Bu kader de,
Bel ki birgün,
Yollar birleşir,
Gönüller birleşir,
Dumanlar kaçmaz gözlerime,
Hasreti uktelerini,
Atarım birilerine...
Artık biliyoruz ikimizde,
Uktelerde ukte oldu,
Olmayacak dualara,
Amin demek,
Son çırpınışları bende...
Yolun açık olsun,
Böyle denir,
Bu saatten sonra,
Bil ki hiç tanışmadık,
Bil ki hiç görmedik,
Hissetmedik birbirimizi,
Sen sen değildin,
Ben ben değildim,
Bir gün karşılaşırsak,
Bas git yoluna,
Görsen de beni,
Can alıcı bakışınla bakma,
Ben beceemezsem de,
Dönüp de iki kere bakma,
Bil ki hiç sevmedik birbirimizi...
Kapat gözlerini,
Zannet ki,
Bir rüyada gördün beni,
Çok sevmiş olsam da seni,
Boş ver,boş ver beni...
Ben gündüz de,
Kapatıyorum gözlerimi,
Sadece ve sadece,
Rüyada yaşıyorum seni...
Haydi sen de,
Kapat Gözlerini...