Var git hasret , Gel vuslat
Her aşığı şair eder bu aşk
Ayrılırken vakit zamandan
Üzerimde kokun hala
Mesafeler ne kadar çok sa
Bir o kadar yakınım vuslata.
Zaman geçer bilirim.
Ama sensiz bir hayli yavaş.
Vaktin eli hançerli , Vuslatın ellerinde çiçek var.
Geceleri en çok gülüşünü özlerim.
Söylesene ben şimdi neyi seyredeyim ?
Hasret acı hasret hüsran
Haydi ozaman , gel vuslat.
Kayıt Tarihi : 28.8.2020 20:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Güneşim
![Oguzhan Temel](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/28/hasret-1679.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!