Hasret Şiiri - Sırrı Çınar

Unutulup maziye karışsa da sabırla,
Çöktü mü kabus gibi üstüne hasret,
Sevgi çarmıhına gerer kahırla,
Kuvvetli dağları bile eritir, ölüme nispet...

Yalnızlıkla el ele vermesin hele,
Yar edinir, acılarla kavgayı,
Mahşerde hesap verirken bile,
Gelecek umuduyla çeker sevdayı...

Hasret nazlıdır, okşamaya gelmez,
Çatık kaşlar arasında mekan tutar,
Sevgilinin adından başkasını bilmez,
Her nefese sevgilinin kokusunu katar...

Hep bir umut vardır özünde,
Belki diye diye yüklenir hasret,
Geçmez saatler büyür gözünde,
Sabırsızlanır, ölüme sarılır hasret...