Hasret Şiiri - Hamza Mamaş

Rengi yoktur hasretin.
Olsaydı kara olurdu.
Ne gülün kırmızısı,
Ne papatyanın beyazı,
Ne menekşenin moruna denk olurdu ayrılık

Hiçbir şey olmaz hasret ile insana.
Ne dünya başına yıkılır,
Ne yolunu kaybedersin,
Ne damarların çatlar,
Ne de kalp krizinden ölürsün.
Dedim ya hiçbir şey olmaz ayrılıkta.
Sadece sonsuzluğa gömülürsün.

Kulp takmayın ayrılığa.
Aya, suya, ayaza benzetip küçültmeyin.
Hatırı kalır, üzülür, darılır sonra.
Öyle rutin, öyle sıradan değildir hasret.
Ayrılığı sığlaştırmayın öyle,
Hasret dediğin yok olmaktan ibaret.