Hasret Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

-Merhaba asker
-Sağol
-Nasılsınız
-Sağol
-Rahat.....

Postallarım o kadar ağır ki
Kuru çamurla demir gibi
Her nizami yürüyüşte
senin hasretinin yanında
Tüy misali hafiflikte.

Sen diyorum artık sizlere
sizlerin adı, yüreğimde hasret
hasret anam, hasret yarim
hasret, dışarıdaki sevdiklerim.
Hasret de biter günlerle birlikte
yarın yarını getirir eğitimle.
Yemekhanede, kantinde
gül köşeli kağıtlara
sizi yazarım şiirlerimde...

Mutfakta patates soymak
sizinle oynamak.
sabah mıntıkaya çıkmak
her yerde sizi aramak.
Nöbette, tüfeğimin kabzasında
sizi okşamak.
Hasret, patates
Hasret, mıntıka
Hasret, kabza...

Beş-yedi nöbetçisi:
'Koğuş kalk,
sende kalksana lan
düzelt döşeğini...'

Uykumdaki rüya bölünmüş,
Hasretime çarşaf örtülmüş.
Ah tertip ah! ..
Ne vardı hasretimi kaçıracak
Beni hasretimden koparacak!

Spor, eğitim..tek düze işte.
Bir de sizin hasretinize
şafak geliyor geriye.
Bekleyin beni bekleyin
Geleceğim teskeremle...