SAMSUN / ÇARŞAMBA - 22.01.1998
Sevdiğinin sesini unutmaya başlamak, hayattayken ölmek gibi.
Neyin kaldı ki başka?
Görmesen yüzünü bile hatırlayacağın yok, nefesi, kokusu zaten yok.
Aşk kırıntıları bir yığın oluşturmuş yüreğinde ve şimdi sesini de unutuyorsun.
Hasret kaldığın kadının sesini unutuyorsun.
Hasret kaldığın ilkbaharın sonunu yaşıyorsun.
Yıllardır demlediğin çayın artık son demlerini yaşıyor, son yudumlarını alıyorsun.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta