Hasret Şiiri - Metin Egeli

Bir bilsen nasıl bir hasretin adısın,
Bir bilsen kaç bahar oldu,
Kaç sonbahar kaç
Kış girdi aramıza…
Bu Kasım da geçti
Dokunamadan dalına,
Havanı soluyamadan…
Öyle bir gün yaşatasın ki,
Anı kala doğaya.
Uzatasın bir dalını,
Elimde yeşere aşkımla,
Yemin ede tüm yaprakların,
Aşkımı anmaya mevsimlerince,
İmbatına söz vereler,
Ölümsüz aşkım adına,
Sana âşık ruhum adına,
Aşkım adına söz vereler…

Ey hasretine hasret kaldığım,
Bağrınadır bağım.
Ah be can!
Ah be ömrünü ömür saydığım,
Bağrına barınamadığım,
Geceyi istemez gününe âşık,
Şafak beklemez gecem,
Huzurdum bağrında…
Kimseler dokunmaya,
Sarasın sevdamı sevdana,
Dağına saklanam,
İmbatında serinleye ömrüm.
Aşkıma ad olasın yine
Çağırasın beni çağırasın
Dünyada izim kalmaya,
Koşup gelem bağrına,
Geçecekse bu ömür,
Bağrında geçe…

Metin Egeli