Hasret Şiiri - Barış Aktepe

Rahat gelebiliyor mu, gece başını koyduğun yastık
Daha düne kadar sonsuzluğa tutulmuş birer yas-tık.
Gözümdekiler dünün yaşlarıydı, aktı.
Bilmiyorum seni affedebilir miyim artık.

Olduğun hayallerim üşüyor, açık üstü başı,
Körle değil, sensiz yattığımdan kaldı ruhum şaşı.
Umut tohumları ekilir mi candan kopan yaraya,
Gerek var mı gidenden sonra olduğun yerde kalmaya?

Veda mı bu hoşçakal mı? Yokluğumda hoşça kaldın,
Bilmiyorsun çokça yandım, anla artık zor zamandı,
Yok muydu sevgin, kuruntuydu özlemin,
sözlerine küserdimde, gözlerinde közlenirdim
-
-
Altı ay oldu-bitti halen tek bi surata bakmadım.
Şimdi neden gözlerimde hatıralar canlanır?
Metropol mü merhem olacak? Zindan oldu her şehir,
Neler çektim tek başıma, ben bilirim sen değil...

Sen beni,ben sigaraları katlettim,
Mutlu musun,bütün hayallerimi mahvettin,
Sence unutabilir miyim,dumanım kasvetli,
Beni affet,çünkü ben seni çoktan affettim...?

Hiçbişeyini özlemedim ! varlığının dışında.
ateşe versem gençliğimi tek bi hücren ısınmaz
Hatırlarsana sonbaharda yağmurları severdin
ve kıskanırdım damlaları çünkü tenine değerdi....?