Hasret Şiiri - Muzaffer Şanver

Aynı kökte birkaç dal
İki avuç tek bir yumruk
Birkaç oda aynı çatı
Rüzgar ninniler söylerken
Gülümsemeler içten, sevgiyle
Uzaklarda işin ne?
Hep yanımda kal…

Çiçek arıya muhtaç
Arı bala…
Tarla çiftçiye, çiftçi mala
Bozkırdaki ağaç suya, havaya…
Çocuk sevgiye,
Başak daneye
Ben sana muhtacım, gülen yüzüne,
Muhtaç…

Turnalar mevsimi bu mevsim
Uzaklar yakın edilir…
Hasret olanlar kavuşur,
Daldan bir kuş sesi gelir,
Çok şey anlatır, çok şey anlatır,
Duvardaki resim…

Ömürden gidiyor, ömür hızlı,
Günler, aylar, yıllar su gibi
Acısı tatlısı içinde gizli.

Çark dönüyor, avazın çıktığı kadar bağır,
Öğütüyor zamanı, acıyı tatlıyı
Ne eskir ne bozulur,
Yapısı ne demirden ne kömürden,
Yalvarmak boşuna, herhal kulağı sağır…

Pencerem iki tabaka camlı,
Önünde saksıda bir çiçek,
Bir sap beş yapraklı…
Her sabah perdeyi açarken
Merhaba der gibi bakar.
Gülümserim sadece,
Avunurum içimden,
Dalar giderim biran,
Öylece…

30/12/1996
Muzaffer ŞANVER