Hasret Şiiri - Fatih Kadercan

Hasret

Derdime derman diye kâse kâse şurup içirdiler
Şifa şurupta değildi bilemediler

Lal olunca dilim yine dudağım titredi
Lafazanlar üçer beşer başıma tünedi

Şifâyâb olalım diye sinemi harap ettiler
Bedenim sıhhatte oldukça diriydi bilmediler

Gönül kafesinde derdim derinde gizliydi
İçimde saklı olan mecnundan kalma vesveseydi

Baktığım suret çölde gezdiren leyla gibiydi
Ateş yanıyor su ondan korkuyor gibiydi

Taşlar kendini odun sanıp yanıyordu
Aşk vuslatıyla ruhlar odun gibi çatırdıyordu

Tavus kuşuna tavuk kümesi zindan değil mi
Bülbüle karganın tüneğinde yazık değil mi

Naçar kaldım aşkın sürgününde olanların arasında
Derman aradılar bana avamın aşk sofrasında

Ey sevgili sakın yarın deme! dünde yarındı…
Yarını bekletme! Bugün de, dünde yarındı…

Üç gün ömrün olsa yarın dersin
Yıllar var önünde acelen ne dersin

Ey sevgili tatlı dudağında kem söz inci gibi dökülür
Öfke cemaline değse bin bir naz olur dökülür

Çevremde pervane olsa onca dilber
Aşk hasretiyle gönlüm yâr yâr der…