Hasret Şiiri - Necip Yılmaz

Tükenir ömür gün gün
Durmaz insan bir yerde
Tırmanır aşılmaz dağları
Gelir bir an ki
Bakar geriye dönüp
Hatırlar
Eski anları
Heyecanları
Acıları
Sevinçleri
Kahkahaları
Onu bunu
Ve kalbdeki izleri

Yaşam anıştır sanki geçmişi
Geleceğe koşan ümitleri
Ah keşke deyip iç çekişleri
Erir mi sanırsın üflemeyle
Buz dağları

Manadır insan ruhundaki
Hasret
Gül gibi açar
Olursa gayret
Günü gelir belki
Ufku izle ve sabret
Fani olan gelip geçer
Olur mu
Olur elbet
Eser meltemler
Getirir sana
Gülücükler
Müjdeyle
Diner bin bir hasret
Açılır anlam hazinesi
Diner tüm acılar
Yeter ki taleb et.