Hasret Şiiri - Nurullah Koç 2

Hasretin ;

Özleme isnad olunmuş güfteler,
Yanıkların yaktığı bütün besteler.

Kışın güvercinle ekmek tanesi,
Kırkta, Bahçesaraylı ve hanesi.

Gurub vakti Harşit'e düşen ziyâ,
Güneşin görmediği aşkı aya.

Bir tiryakinin tütünsüz gecesi ,
Gurbette yâr adının ilk hecesi.

Sahur saati mum yakmak Hoten'de
Yecüc mecüc sokaklarda gezende.

Siganfu'da kırk kişilik hürriyet ,
Kimsesizin düşlediği zürriyet .

Akdeniz'e lapa lapa inen kar
Karadeniz'de filiz beklenen nar .

Yoksunluğun her lisandaki adı ,
Karakıtada bir damla su tadı.

Oğuz'un bin yıllık kızıl elması ,
Umutların maverada kalması .

Gök ile deniz ufuk çizgisinde,
Akmescidli bir köylünün ezgisinde.

Boraltan'da karşı kıyı, köprüdür.
Karabağ , Gümülcine , Taşköprü'dür.

Sureti düşlenen cümle ervah .
Cennet cehenneme örülen berzah
.
Türkmen halısına gizlenen nakış
Omzunun üstünden attığın bakış .

Hasretin ;
Vuslatı gözlemek her lahzâ her an .
Bir türkü, ağırbaşlı , vakur , Rezzân...

Nurullah Koç

Giresun